Ik geloof sterk in het placebo-effect en in onze gedachtekracht.
Zo zie ik me nog samen met de kinderen schreeuwen en schelden tegen een potje gekookte rijst dat over was. Nieuwsgierig naar het idee van Masaru Emoto (1943-2014) een Japanse onderzoeker, gingen we samen dit experiment uit voeren. We schreeuwden er zo kwaad en agressief als het kon op los. Tegen het andere potje zijn we heel lieflijk gaan praten. Zachte stem, lieve woordjes, zachtjes zingen, noem maar op.
Hoe bijzonder en spannend was dit om met twee jonge kinderen te doen! Ik geloof dat Sophie en Timme toen rond de 9 en 6 waren. De glazen potjes hebben we vervolgens weggezet. Om een paar weken geduldig te wachten wat er met de rijst zou gebeuren. Na ongeveer 4 weken hebben we, toch wel lichtelijk opgewonden, de potjes gepakt en geopend. En wat zagen we? Wauw, het ānegatieve haat potjeā was goed groen en zwart beschimmeld. Het āliefde en positief potjeā had amper schimmel. Toeval of niet. Wij, en dan vooral de kinderen, waren er behoorlijk van onder de indruk.
De kracht van woorden gaat veel verder. Zo ver dat wetenschappelijk bewezen is dat elke gedachte of plaatje dat je in je hoofd vormt, direct een fysieke reactie vormt in je lichaam. Een blauwdruk. Als je je daar bewust van wordt, kun je je geest op moeilijke momenten voor je laten werken en voor de gek houden. Je geest weet niet wat waar of niet waar is, wat negatief of positief is enzovoorts.
Het placebo-effect
Zo kwam ik laatst een uitermate interessant verhaal over de kracht van het placebo-effect tegen. De kracht van de gedachte. Maar vooral het GELOVEN in die gedachte.
Het speelt zich af in 1957 en laat zien hoe krachtig de menselijke geest kan zijn:
Een patiƫnt had vergevorderde kanker van de lymfeklieren (lymfoom) en kreeg te horen dat hij nog maar een paar weken te leven had. Hij kon geen radiotherapie of chemotherapie krijgen omdat hij bloedarmoede had, maar hij had gehoord van een nieuw experimenteel antikankermedicijn genaamd Krebiozen en smeekte zijn arts om hem wat te geven. Dus de dokter gaf hem er een injectie van.
En wat gebeurde er toen?
Binnen een paar dagen na de injectie was hij uit bed en liep hij over de afdeling van het ziekenhuis. Heel snel waren de tumoren, die de grootte van sinaasappels hadden gehad, gekrompen en hadden ze nu de grootte van een golfbal. Zijn snelle verbetering ging door en hij werd al snel volledig kankervrij uit het ziekenhuis ontslagen.
Maar ongeveer 2 maanden later stond er een verhaal in de kranten dat Krebiozen niet goed was. De man las het, geloofde het, ook al werkte Krebiozen voor hem, en binnen enkele dagen was zijn kanker teruggekeerd en lag hij weer in het ziekenhuis.
Zijn arts, die besefte dat er weinig opties waren, vertelde hem toen een leugen omdat hij geloofde dat het herstel van de patiƫnt veel te maken had met zijn geloof in Krebiozen. Dus hij vertelde hem dat de kranten het bij het verkeerde eind hadden en dat de drug echt een geweldige drug was. De dokter vertelde hem dat de kanker waarschijnlijk terugkwam omdat de partij medicijn die hij had gekregen een klein beetje was afgegaan terwijl het in de ziekenhuisapotheek zat. Hij vertelde hem dat er binnenkort een nieuwe batch Krebiozen met dubbele sterkte in het ziekenhuis zou komen en dat hij er een injectie van zou kunnen krijgen.
Natuurlijk was er geen spul met dubbele sterkte. De dokter heeft het verzonnen. Een paar dagen later deed de arts alsof de batch met dubbele sterkte net was afgeleverd de injectie aan de patiĆ«nt. Maar het was een injectie met zuiver water ā een placebo. Weet je wat? De kanker verdween snel. De man was weer gezond en kankervrij.
Maar nogmaals, ongeveer 2 maanden later publiceerden de kranten een ander verhaal, dit keer waarbij Krebiozen een doodvonnis kreeg. Blijkbaar hadden de beproevingen aangetoond dat het nutteloos was. Dit bleek de druppel te zijn voor de patiƫnt, omdat zijn tumoren snel weer opdoken, hij weer naar het ziekenhuis werd gebracht en 2 dagen later stierf.
Dus als iemand je ooit vertelt dat iets niet kan, of dat je niet genezen kunt worden, is er misschien toch een klein stemmetje vanbinnen te vinden dat zegt dat je het wel kunt. Ik geloof dat ergens in GELOVEN bergen kan verzetten. Eerst geloven, dan zien.
Voed jezelf met positieve gedachten.